Een leuke activiteit voor veel fotoclubs is het maken van een kettingfoto. Het heeft ergens wel wat weg van het bekende kinderspelletje 'doorfluisteren', waarbij de eerste persoon een zinnetje bedenkt en dit in het oor van de tweede fluistert.
Deze fluistert de zin weer verder naar de volgende persoon; dit gaat zo voort, totdat de zin de hele kring rond is gegaan. De laatste in de kring zegt hardop wat deze ervan verstaan heeft. Vaak is dat iets heel anders dan de oorspronkelijke zin!
Bij een kettingfoto maakt de eerste persoon een foto die naar een volgend clublid wordt doorgestuurd. Deze bekijkt de foto goed en maakt een foto die geïnspireerd is op de eerste foto. Vervolgens wordt de tweede foto doorgestuurd naar het volgende clublid op de lijst. Dit gaat zo door tot alle deelnemers aan de beurt zijn geweest.
Elk clublid krijgt alleen de voorgaande foto uit de serie te zien en moet daar zelf een eigen interpretatie aan geven. Daarbij kunnen verschillende elementen van de voorgaande foto gebruikt worden, bijvoorbeeld onderwerp, compositie, kleuren en/of omgeving. Maar de associatie kan ook abstracter zijn, bijvoorbeeld door te reageren op het gevoel dat een foto oproept of een vervolg te bedenken op het 'verhaal' van de vorige foto.
Natuurlijk is het de bedoeling om hierbij te proberen creatief te zijn en er misschien zelfs een uitdaging van te maken om als fotograaf iets heel verrassends te bedenken als reactie op een voorgaande foto.
Het belangrijkste doel van een kettingfoto is om samen plezier te maken! Het is een soort spel, waarbij wat humor meestal goed werkt. Wel moeten de deelnemers enig geduld weten te bewaren, want het eindresultaat is pas te zien als iedereen aan de beurt is geweest...
Als fotoclub hadden we enkele keren eerder een kettingfotoreeks gemaakt, maar dat was inmiddels alweer een aantal jaren geleden. Tijd om dus weer eens een nieuwe serie te beginnen! Afgelopen februari gingen we van start; iedere deelnemer kreeg een dag of 10 de tijd om een foto te maken als reactie op de voorgaande en deze op te sturen naar Tina, die het project coördineerde. We hebben de serie bekeken tijdens de clubavonden van 16 en 30 september, waarbij de deelnemers zelf konden toelichten wat hun associaties waren met de foto's waarop ze moesten voortborduren.
Bovenstaande foto is de eerste foto in de reeks, gemaakt door Tina die als coördinator ook de aangewezen persoon was om de initiator te zijn. Zij maakte deze foto bij de boulevard van Vlissingen (vanaf het Nollehoofd) waarbij ze verschillende beeldelementen opnam in de foto, zodat de volgende fotograaf voldoende aanknopingspunten zou hebben om op voort te borduren.
We zien een man die een foto maakt van een vrouw die samen met een hond poseert tussen de paalhoofden, met dus ook een stukje strand, zee/golven, paalhoofden en de schaduwen daarvan op het zand.
Tina stuurde haar foto naar Monique, die als tweede in de reeks de onderstaande foto maakte. De link met de eerste foto is heel duidelijk: hond, paalhoofden en strand!
Miranda was de derde fotograaf in het schema. Als reactie op de foto van Monique fotografeerde zij deze mooie en vriendelijk kijkende hond. Overeenkomsten zien we in o.a. de pluizige bruine vacht, maar dit keer is de setting/achtergrond heel anders:
Aart nam als referentiepunt de open bek van de hond, een fenomeen dat te maken heeft met het koelen van het lichaam van het dier. Nijlpaarden doen dat ook, en hoe!
Jan Lukas liet zich eveneens inspireren door een open bek, maar gaf hier een heel andere draai aan! (En misschien zouden de tanden van het nijlpaard inderdaad wel eens een goede poetsbeurt kunnen gebruiken...)
Aan Claudia de uitdaging om iets te doen met het beeld dat Jan had gemaakt. Niet zo makkelijk, maar ze heeft er een bijzondere en geslaagde creatie van weten te maken!
Het hartje gaf Arina het idee om daar een aanknopingspunt in te vinden, waarbij snoepgoed en goed tandenpoetsen natuurlijk eveneens van alles met elkaar te maken hebben:
Ronald haalde inspiratie uit de twee woorden 'blij' en 'geluk' op de vruchtenhartjes en maakte de associatie met deze twee lammetjes:
Berrie zag in de twee lammetjes een overeenkomst met deze twee verwilderde ezels die hij tegenkwam op een van zijn reizen:
Theo kwam in het bos deze nieuwsgierige ree tegen en associeerde dat met de ezels, waarbij eveneens de grote oren nogal opvallen:
Marcel maakte als reactie hierop een foto van een bruin houten hert, met ook nog een beetje groen in de achtergrond:
In de volgende foto van Corjan is veel te zien! Verschillende beeldelementen uit de foto van Marcel komen in een andere vorm terug, zoals het hout, een gebouw op de achtergrond en natuurlijk rechtsonder een verkeersbord waarop een hert te zien is:
Berry liet zich door de borden in het beeld van Corjan inspireren en kwam uit op de boulevard in Vlissingen, waar hij de volgende foto maakte. Een beetje symbolisch bedoeld is ook het bord 'uitgang', want dit is de laatste foto in de reeks:
Leuk is om hieronder nog een keer de eerste foto uit de reeks te zetten, want er blijken - geheel toevallig - best wat overeenkomsten te zitten tussen de eerste en de laatste foto! Beide zijn gemaakt aan de boulevard in Vlissingen en ook qua kleuren en lijnen/vlakken sluiten ze aardig op elkaar aan :)
En zo werd de ketting op het eind ook nog aan elkaar verbonden en bleek de cirkel mooi rond te zijn...
Het is een erg leuke en afwisselende serie geworden, het maken van een kettingfotoreeks is zeker voor herhaling vatbaar!
Reactie plaatsen
Reacties