Tijdens de clubavond van 14 november bekeken we de resultaten van de workshop 'lange sluitertijden in de stad' van 4 weken eerder. Helaas kon begeleider Arjen Hartog hier niet bij aanwezig zijn, maar hij had van tevoren wel een selectie foto's toegestuurd gekregen en heeft daar vervolgens een schriftelijke fotobespreking van samengesteld. Het was leuk de foto's gezamenlijk te bekijken met deze observaties van Arjen erbij.
Meestal bekijken we gemaakte foto's per fotograaf, maar in dit geval had Berry de volgorde wat veranderd zodat er een doorlopende serie ontstond en we de foto's van bepaalde locaties achter elkaar konden zien. Van elke deelnemende fotograaf waren er 3 foto's ingestuurd.
Door vanaf statief te fotograferen kun je 's avonds langere sluitertijden gebruiken zonder dat er bewegingsonscherpte van de camera of trillingen van eigen handen ontstaat. Daardoor kunnen iso-waarden laag gehouden worden en kan eventueel ook het diafragma wat meer 'geknepen' worden. Dat levert meer scherpte en scherptediepte op. Een langere sluitertijd geeft daarnaast de mogelijkheid om te spelen met het fotograferen van bewegende onderwerpen: lichten van auto's en fietsers vormen lichtstrepen, voetgangers worden geestverschijningen of verdwijnen zelfs geheel uit beeld en je kunt met losse lampjes zelfs letterlijk gaan schrijven met licht (lightpainting).
Het eerste fotomoment van de workshop begon bij de Bellinkbrug in Middelburg, tussen de Korendijk/Kinderdijk en de Rouaansekaai. Daar maakte Aart de volgende fraaie plaat:
De volgende foto van Jan Lukas is vanaf ongeveer hetzelfde punt genomen, maar dan met een ander brandpunt. Zo ontstaat er een iets ander perspectief en daardoor ook net een wat andere sfeer. Mooi is dat er bij beide foto's nog kleur in de lucht zit. Door een wat kleinere diafragma-opening te gebruiken krijgen de straatlantaarns een soort stervorm.
Arina legde de brug zelf vast in deze sfeervolle compositie, waarbij een fiets het hoofdonderwerp vormt:
Iets verderop aan de Rouaansekaai gingen we aan de slag met zgn 'ghost-selfies': door vanaf een statief met een sluitertijd van bijvoorbeeld 30 seconden te werken, kun je jezelf min of meer transparant in beeld zetten. Het was even zoeken om een goede achtergrond te vinden en dan lang genoeg stil te blijven staan zodat je nog redelijk herkenbaar in beeld komt. Erg leuk om mee te spelen. Tina zocht hierbij bewust de straat op met wat langsrijdend verkeer:
In een donker straatje bij de Kuiperspoort gingen we aan de gang met een lightpainting-oefening. Maar terwijl de camera's op statief klaar stonden, bleef de voorbijganger die tussendoor langskwam net lang genoeg stilstaan om als 'geestverschijning' in beeld te komen. Dat deze even stopte om zelf ook een foto met zijn mobiel te maken was een leuk toeval. Tina drukte op het juiste moment af om deze passant vast te leggen:
Arjen had verschillende losse lampjes bij zich om te oefenen met lightpainting. Berry maakte het volgende vrolijke beeld waarin je goed kunt zien hoe de lamp door Arjen werd bewogen:
(dezelfde foto staat ook bovenaan dit artikel)
Een van de meest gefotografeerde straatjes van Middelburg, de Kuiperspoort, is ook in de avond erg fraai. Wel lastig, vanwege de grote contrasten tussen de verlichte ramen en de straatlantaarns en de donkere achtergrond. Aart wist dit prima vast te leggen:
De Kuiperspoort in de richting van het poortje, door Arina gefotografeerd. Leuk is dat hierbij een wat lager standpunt is gebruikt, dat geeft een wat ander perspectief:
Ook de volgende foto is door Arina gemaakt, maar nu in portretstand. Door het lage standpunt worden de klinkers benadrukt en ontstaat een invoerende lijn:
Dat het in de avond ook erg mooi kan zijn om details te fotograferen, laat Berry hier zien in deze evenwichtige compositie:
Vervolgens gingen we aan de slag bij de Abdij en de Lange Jan. Deze verrassende foto van een aparte figuur is gemaakt door Jan Lukas:
Tina sloeg aan het experimenteren door de camera halverwege de sluitertijd te bewegen waardoor het effect van een meervoudige belichting ontstaat. De lichtstreep laat echter zien dat het eigenlijk ook een vorm van 'intentional camera movement' is:
Aart maakte deze scherpe en mooi belichte foto van de Lange Jan:
Op het Abdijplein lagen heel wat afgevallen bladeren. Daartussen was de weerschijn van de lichten op de achtergrond te zien die reflecteerde in de witte lijnen in de bestrating. Dat gaf het plein een heel aparte sfeer die Jan Lukas probeerde vangen in de volgende foto:
We waren niet de enigen op het Abdijplein. Aan de zijkant zaten 2 dames naast hun fietsen. Vanzelfsprekend zaten ze niet helemaal stil. Berry legde dit vast, waarbij de bewegingsonscherpte bewust is meegenomen:
Al met al weer een heel gevarieerde serie beelden van een leuke en leerzame workshop!
Reactie plaatsen
Reacties